Huis > Nieuws > Bedrijfsnieuws > Gitaar God speelde een ring, het publiek was stil
Neem contact op
Guizhou Zen-On Guitar Industry Co., Ltd
Adres: Zheng An economische ontwikkelingszone, Zunyi City, provincie Guizhou, China.
Tel: 86-18948300588
E-mail: info@zen-on.net Contact nu

Nieuws

Gitaar God speelde een ring, het publiek was stil

2018-02-09 16:37:01

Eric Clapton is een Britse muzikant, componist, zanger, gitarist en ontvanger van verschillende Grammy Awards. Is een van de grootste elektrische gitaristen in de geschiedenis en wordt door de westerse muziekscene "the god of guitars" genoemd.
Gerangschikt als een van de top 100 elektrische gitaren in 2003 door Rolling Stone Magazine, staan ​​53 gerangschikt onder de top 100 van rockartiesten en 3 in de Rock and Roll Eregalerij.
Wereld is de grootste samenzweerder, is altijd onvoorbereid en volledig verslagen.
Op 27 augustus 1990 stierven Stevie Ray Vaughan, de beste vriend waarmee hij samenwerkte, en twee andere leden, Colin Smythe en Nigel Browne, bij een helikopterongeluk. Eric Clapton ging achter het vliegtuig zitten en zag alles.

De pijn was echter verdwenen. Op 20 maart 1991 was een jongetje van vier en een half jaar nieuwsgierig naar de wereld en wilde uit de vensterbank kijken. Maar per ongeluk laten vallen vanaf de 53ste verdieping van een appartement in Manhattan, New York.
De kleine jongen, Conor, is de jongste zoon van Eric Clapton.
Broers en vrienden zijn vertrokken, de geliefde zoon is weg. Slechts een korte periode van zes maanden, ervoer hij de meest pijnlijke verwondingen in het leven.

Muziek is geen glorie, is geen prestatie. Het is een medicijn dat mensen uit hun pijn haalt.
Voor deze man die echtscheiding, drugsmisbruik en pijn heeft meegemaakt, en de formatie van de crèmekleurige band, blinde beloften band, Drake en de domino band en vele andere bekende mannen.
Muziek is meer dan liefde, glorie en prestatie. Het werd een tegengif om hem uit zijn pijn te halen. Het lied "Tears In Heaven" is het pijnlijke, wanhopige nummer van Eric Clapton.
De teksten zijn allemaal zijn uitdrukking, elke paragraaf, elke zin is een troost.
Zul je me herkennen, als je elkaar in de hemel ontmoet?
Zal alles hetzelfde blijven, als een hereniging in de hemel?
Aan de andere kant van de deur weet ik dat er vrede is,
Ik weet dat er geen tranen zullen zijn in die hemel.
Een oude man met een gitaar, zittend in het donker onder de toneelverlichting, trof de snaren. Al een oude stem, niet vol jeugdige elegantie, een beetje moe, een beetje wisselvalligheden.
Een zin van de tekst en hemelse familieleden om een ​​dialoog te voeren. Zonsopgang en zonsondergang, wit haar, verdriet kwam weer.
De doden zijn weg, dus leven.