Waarom is de gitaar ouder, is het geluid beter?
2018-02-26 14:26:39
Om nog maar te zwijgen van esthetische kwesties (veel mensen denken dat de oude gitaar er cool uitziet) en bekendheid met oude gitaren - elke gitaar is uniek en de persoon die speelt, wordt er geleidelijk aan aangetrokken en zelfs als familie behandeld. Er is nog een andere reden: de instrumenten zijn als wijn, hoe beter het geluid van het hout is. Een gitaar is oud en technisch gewoon 'anders', maar bijna alle gitaristen zeggen dat het 'beter' is.
Meester (gitarist) Alan Carruth vertelt ons dat hout voornamelijk bestaat uit cellulose, lignine en hemicellulose en dat al het hout geleidelijk aan hemicellulose verliest, een oplosbaar polysaccharide, langzame verdamping gedurende een lange tijdsperiode. Zodra de hemicellulose verdwijnt, wordt het hout lichter, maar nog steeds hard genoeg om het akkoordgewicht te ondersteunen. Na het gewichtsverlies gitaar trillingen vrijer, dus het instrument luider klinkt, en kan de frequentie van eerder belemmerd resonantie maken. Bovendien helpt het neerslaan van sapkristallen in het hout in de loop van de tijd ook om de hardheid van het hout te verhogen.
Op dezelfde manier degradeert lignine wanneer sparren (het hout dat gewoonlijk wordt gebruikt om gitaarkoppen te maken) worden blootgesteld aan de zon. Vermeldenswaard is dat dit het witte hout meestal een gele of oranje tint geeft, en dat maakt mensen zich mooier voelen. Natuurlijk betekent de afbraak van lignine dat de fysieke structuur van het hout ook is veranderd, dat wil zeggen dat degradatie kan bijdragen aan de akoestische bijwerkingen van houtveroudering.
Dus kunnen we deze stap kunstmatig doen?
Gitarenfabrikanten hebben hier lang over nagedacht, om hun gitaar veel ouder te laten lijken dan ze zijn, zullen ze die ouderwetse gitaar en eieren verkopen, sterker nog, het heeft alleen invloed op het uiterlijk van de gitaar. Onlangs begon de fabrikant het hout opnieuw te roosteren. Het hout dat wordt gebruikt om de gitaar te maken, wordt meestal opgestapeld tot ongeveer 6-10% vocht. Vaak is dit genoeg, maar sommige gebakken hout zal blijven "koken" bij hogere temperaturen en zuurstofgeregelde omstandigheden totdat het hout geen vocht bevat. Daarna kan het uit de put worden gehaald en opnieuw worden geplaatst in een vochtigheidsbereik van 3-6%. Dit gaat allemaal over het maken van donker, barnsteen gitaarhout dat lichter, harder en luider is omdat het sap beter kan kristalliseren en de hemicellulose nog meer degradeert door het hout snel te verwarmen en verdampen.
Of ze nu oud of kunstmatig oud zijn, de leeftijd van het hout kan het geluid van het instrument beïnvloeden, en de meeste muzikanten zijn het erover eens dat hoe luider het hout, des te beter het geluid! Maar verwacht niet dat de gitaar in je hand met de jaren meegroeit en enigszins verbetert
Meester (gitarist) Alan Carruth vertelt ons dat hout voornamelijk bestaat uit cellulose, lignine en hemicellulose en dat al het hout geleidelijk aan hemicellulose verliest, een oplosbaar polysaccharide, langzame verdamping gedurende een lange tijdsperiode. Zodra de hemicellulose verdwijnt, wordt het hout lichter, maar nog steeds hard genoeg om het akkoordgewicht te ondersteunen. Na het gewichtsverlies gitaar trillingen vrijer, dus het instrument luider klinkt, en kan de frequentie van eerder belemmerd resonantie maken. Bovendien helpt het neerslaan van sapkristallen in het hout in de loop van de tijd ook om de hardheid van het hout te verhogen.
Op dezelfde manier degradeert lignine wanneer sparren (het hout dat gewoonlijk wordt gebruikt om gitaarkoppen te maken) worden blootgesteld aan de zon. Vermeldenswaard is dat dit het witte hout meestal een gele of oranje tint geeft, en dat maakt mensen zich mooier voelen. Natuurlijk betekent de afbraak van lignine dat de fysieke structuur van het hout ook is veranderd, dat wil zeggen dat degradatie kan bijdragen aan de akoestische bijwerkingen van houtveroudering.
Dus kunnen we deze stap kunstmatig doen?
Gitarenfabrikanten hebben hier lang over nagedacht, om hun gitaar veel ouder te laten lijken dan ze zijn, zullen ze die ouderwetse gitaar en eieren verkopen, sterker nog, het heeft alleen invloed op het uiterlijk van de gitaar. Onlangs begon de fabrikant het hout opnieuw te roosteren. Het hout dat wordt gebruikt om de gitaar te maken, wordt meestal opgestapeld tot ongeveer 6-10% vocht. Vaak is dit genoeg, maar sommige gebakken hout zal blijven "koken" bij hogere temperaturen en zuurstofgeregelde omstandigheden totdat het hout geen vocht bevat. Daarna kan het uit de put worden gehaald en opnieuw worden geplaatst in een vochtigheidsbereik van 3-6%. Dit gaat allemaal over het maken van donker, barnsteen gitaarhout dat lichter, harder en luider is omdat het sap beter kan kristalliseren en de hemicellulose nog meer degradeert door het hout snel te verwarmen en verdampen.
Of ze nu oud of kunstmatig oud zijn, de leeftijd van het hout kan het geluid van het instrument beïnvloeden, en de meeste muzikanten zijn het erover eens dat hoe luider het hout, des te beter het geluid! Maar verwacht niet dat de gitaar in je hand met de jaren meegroeit en enigszins verbetert
Vorige : Chinese klassieke gitaar en Amerikaanse klassieke gitaar
