10 Essentiële niet-klassieke nylon-snarige gitaaralbums
2018-03-23 14:26:16
De nylon-snarige akoestische gitaar is vooral bekend als een klassiek of flamenco-instrument, maar de rijke tonale kwaliteiten lenen zich voor specifieke rollen in country, folk, jazz, rock, pop en zelfs hiphop. Het Braziliaanse bossa nova-geluid is gebaseerd op een ritmisch en percussief nylon snaargeluid gepionierd door de gitarist João Gilberto. En de grote Amerikaanse gitarist Chet Atkins speelde vaak fingerstyle op nylon-snarige gitaren - hij had een enorme invloed op veel gitaristen, die zijn ideeën naar meerdere genres zouden brengen. Op deze tien essentiële niet-klassieke albums staat de nylon-snarige gitaar centraal in de visie van elke artiest.
Jose Feliciano
Feliciano! (1968)
De massale mainstream doorbraak van Puerto Ricaanse gitarist Jose Feliciano wordt algemeen beschouwd als het eerste album van popmuziek dat volledig op een nylon snarige gitaar wordt gespeeld. Om zeker te zijn, Feliciano! klonk als niets anders dat uitkwam in 1968. Het was een album met zang en klassieke gitaar en bevat covers van enkele van de meest bekende pop- en rockliederen van deze tijd, namelijk de "California Dreamin" van de Mamas en de Papas " en de Doors '"Light My Fire", die nr. 3 bereikte op de Billboard 200, maar ook liedjes van de Beatles en Gerry en de Pacemakers.
Toen hij in 2012 door Music Radar werd gevraagd of hij zichzelf een pionier vond voor het gebruik van nylon snaren op popsongs, zei Feliciano: "Nee, helemaal niet. Ik deed gewoon wat me goed leek. Ik deed wat ik deed. En als dingen niet werden gedaan of op wie werd neergekeken. . . zoals de manier waarop ik bepaalde bochten op de akoestische doe, dat is niet gedaan, zogenaamd. Het kostte Charlie Byrd me te laten zien dat het klaar is, en in die zin heb ik hem en zijn ideeën gekopieerd en heb ik er mijn eigen ding aan toegevoegd.
"Ik heb altijd blistering snelheid met mijn rechterhand gehad. Mensen noemen het 'flamenco', maar dat is het niet. Ik heb de uitdrukking 'Jose Feliciano en zijn flamencogitaar' gehoord - dat is niet wat het is. Ik ben geen flamencogitarist. Ik speel toevallig een nylon-snarige gitaar die flamencogitaristen ook gebruiken, maar ik ben geen flamencogitarist. "
Jose Feliciano
Feliciano! (1968)
De massale mainstream doorbraak van Puerto Ricaanse gitarist Jose Feliciano wordt algemeen beschouwd als het eerste album van popmuziek dat volledig op een nylon snarige gitaar wordt gespeeld. Om zeker te zijn, Feliciano! klonk als niets anders dat uitkwam in 1968. Het was een album met zang en klassieke gitaar en bevat covers van enkele van de meest bekende pop- en rockliederen van deze tijd, namelijk de "California Dreamin" van de Mamas en de Papas " en de Doors '"Light My Fire", die nr. 3 bereikte op de Billboard 200, maar ook liedjes van de Beatles en Gerry en de Pacemakers.
Toen hij in 2012 door Music Radar werd gevraagd of hij zichzelf een pionier vond voor het gebruik van nylon snaren op popsongs, zei Feliciano: "Nee, helemaal niet. Ik deed gewoon wat me goed leek. Ik deed wat ik deed. En als dingen niet werden gedaan of op wie werd neergekeken. . . zoals de manier waarop ik bepaalde bochten op de akoestische doe, dat is niet gedaan, zogenaamd. Het kostte Charlie Byrd me te laten zien dat het klaar is, en in die zin heb ik hem en zijn ideeën gekopieerd en heb ik er mijn eigen ding aan toegevoegd.
"Ik heb altijd blistering snelheid met mijn rechterhand gehad. Mensen noemen het 'flamenco', maar dat is het niet. Ik heb de uitdrukking 'Jose Feliciano en zijn flamencogitaar' gehoord - dat is niet wat het is. Ik ben geen flamencogitarist. Ik speel toevallig een nylon-snarige gitaar die flamencogitaristen ook gebruiken, maar ik ben geen flamencogitarist. "
Vorige : Learn to Play the Mexican Son Jarocho-Style Folk Song ‘El Cascabel’
