Chinese klassieke gitaar en Amerikaanse klassieke gitaar
2018-02-24 14:17:18
De enquête van vandaag om de titel te zien schatte een golf van mensen op om het debat op een rij te zetten. Eigenlijk willen we de kloof tussen de ontwikkeling van de klassieke gitaar van China en de Verenigde Staten vergelijken, zodat we ons kunnen kalmeren en erover kunnen nadenken om te voorkomen dat we onze richting verliezen en onszelf verliezen in de algemene ontwikkeling van het goede. Neem vandaag deze enquête om de reeks "2018 Top Tien Outlooks" -enquêtes te beëindigen. Later zullen we de resultaten van de uitgebreide analyse van Qin Friends analyseren en becommentariëren.
Vergelijk het hart van iedereen, maar ook tussen landen. Vorig jaar beweerde professor Hu Angang van Tsinghua University dat de economische, wetenschappelijke en technologische kracht van China en de algehele nationale sterkte de Verenigde Staten hebben overtroffen en de wereld hebben bereikt door hem te veroordelen. Onlangs lanceerde de Amerikaanse zakenman Musk met succes Falcon's zware raket om mensen bewuster te maken van de situatie, duidelijker naar de kloof tussen China en de Verenigde Staten.
Vanuit het oogpunt van klassieke gitaar is de kloof tussen China en de Verenigde Staten niet alleen een klein beetje. In het bijzonder, een klein aantal low-maltribution van de zwarte schapen van alle soorten, toch, teef swore Street, de waarheid vertellen, maar ook verlaagt de kwaliteit van de industrie, het imago van de industrie ondermijnen. Natuurlijk heeft China ook zijn eigen voordelen. De opleving van de ontwikkeling van de industrie kan niet worden gestopt. Daarom moet het niet absurd worden opgevat. Een objectief beeld van jezelf, de juiste richting bepalen, zijn mouw droog ophangen, is de manier om te gaan.
Ten eerste, de productie van klassieke gitaar. De kwaliteit en kwantiteit van China neemt toe. De Verenigde Staten hebben niet veel lichtpuntjes. 'S Werelds handgemaakte piano met klassieke gitaar is voornamelijk in Europa, terwijl de fabriekspiano-productie zich concentreert in China. Bijvoorbeeld de Spaanse Antonio Torres, de Ramirez-serie, de Duitse Hauser-serie, de Franse Robert Booze, Daniel Fredric, de Britse Jose Luo Manilluo, enzovoort. Maar één ding, de mensen die het grootste aantal van wereldberoemde muziek bezitten, worden vergeleken in termen van landen of geconcentreerd in de Verenigde Staten. Bijvoorbeeld de jaarlijkse verkoop van celebrity gitaren door Amerikaanse gitaarsolo's ontelbaar.
Ten tweede, klassieke gitaarprestaties. Dit zijn ongetwijfeld de Verenigde Staten. De Verenigde Staten zijn een land van immigranten en trekken getalenteerde mensen van over de hele wereld aan. Er zijn veel klassieke gitaarmeesters. Oudere generaties zoals de Romero-familie, Baruike, Fisker, Sharon Espin, Losangeles Quartet, David Tannam, David Starr David Russell, enz., De jongere generatie is meer zegevierende opsomming, enzovoort. In China zijn er echter enkele zeer goede mensen die ook zijn geëmigreerd naar Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Ik weet niet dat ze niet terugkomen. Er zijn steeds meer uitstekende binnenlandse jonge artiesten, maar er is nog geen geschikte richting en ontwikkeling gevonden.
Ten derde, klassieke gitaarcreatie. De Verenigde Staten bezetten nog steeds de absolute superioriteit. Het aantal componisten, het aantal werken kan geen nauwkeurige statistieken zijn, maar er kan een grove vergelijking zijn. Van de klassieke gitaardrackdatabase http://www.sheerpluck.de/index.php queryresultaten was het aantal klassieke gitaarwerken in de Verenigde Staten 7590, terwijl China slechts 144 is, minder dan de fractie van de Verenigde Staten. En gebaseerd op de verschillen tussen Chinese en westerse muziek en cultuur, is het bijna onmogelijk voor Chinese klassieke gitaar om de Verenigde Staten in te halen en in te halen.
Ten vierde, klassiek gitaaronderwijs. Vanuit het huidige perspectief, gebaseerd op de populatiesuperioriteit in China, hebben tientallen hogescholen en universiteiten en kunstacademies het klassieke gitaarvak geopend, een grote inhaaltrend in de Verenigde Staten. Echter, te oordelen naar de kwaliteit van het onderwijs, zijn de twee landen niet een orde van grootte, beroemde leraren verzamelden zich in het team. Natuurlijk, met de inspanningen van professor Chen Zhi en zijn favoriete studenten, hebben steeds meer wereldkampioenen les gekregen van China. We moeten niet in de verleiding komen om onszelf met dit project te vergelijken.Ten vijfde, klassieke gitaarcultuur. Volgens de publicatie en distributie van boeken, audiovisuele werken en aanverwante literaire en artistieke werken, is het aantal Chinese klassieke gitaristen wat betreft lesmateriaal en scores aanzienlijk, moet de kwaliteit worden verbeterd en is er een grote kloof tussen tijdschriften en tijdschriften. monografieën (in de Verenigde Staten, Soundboard en het tijdschrift Klassieke Gitaar als voorbeeld); bij de distributie van platen en dvd's kan hetzelfde niet worden gezegd voor zowel China als de Verenigde Staten. In termen van het klassieke gitaarfestival en wedstrijden neemt het aantal Chinees-Amerikaanse verschillen af, maar de kwaliteit moet worden verbeterd. In
Vergelijk het hart van iedereen, maar ook tussen landen. Vorig jaar beweerde professor Hu Angang van Tsinghua University dat de economische, wetenschappelijke en technologische kracht van China en de algehele nationale sterkte de Verenigde Staten hebben overtroffen en de wereld hebben bereikt door hem te veroordelen. Onlangs lanceerde de Amerikaanse zakenman Musk met succes Falcon's zware raket om mensen bewuster te maken van de situatie, duidelijker naar de kloof tussen China en de Verenigde Staten.
Vanuit het oogpunt van klassieke gitaar is de kloof tussen China en de Verenigde Staten niet alleen een klein beetje. In het bijzonder, een klein aantal low-maltribution van de zwarte schapen van alle soorten, toch, teef swore Street, de waarheid vertellen, maar ook verlaagt de kwaliteit van de industrie, het imago van de industrie ondermijnen. Natuurlijk heeft China ook zijn eigen voordelen. De opleving van de ontwikkeling van de industrie kan niet worden gestopt. Daarom moet het niet absurd worden opgevat. Een objectief beeld van jezelf, de juiste richting bepalen, zijn mouw droog ophangen, is de manier om te gaan.
Ten eerste, de productie van klassieke gitaar. De kwaliteit en kwantiteit van China neemt toe. De Verenigde Staten hebben niet veel lichtpuntjes. 'S Werelds handgemaakte piano met klassieke gitaar is voornamelijk in Europa, terwijl de fabriekspiano-productie zich concentreert in China. Bijvoorbeeld de Spaanse Antonio Torres, de Ramirez-serie, de Duitse Hauser-serie, de Franse Robert Booze, Daniel Fredric, de Britse Jose Luo Manilluo, enzovoort. Maar één ding, de mensen die het grootste aantal van wereldberoemde muziek bezitten, worden vergeleken in termen van landen of geconcentreerd in de Verenigde Staten. Bijvoorbeeld de jaarlijkse verkoop van celebrity gitaren door Amerikaanse gitaarsolo's ontelbaar.
Ten tweede, klassieke gitaarprestaties. Dit zijn ongetwijfeld de Verenigde Staten. De Verenigde Staten zijn een land van immigranten en trekken getalenteerde mensen van over de hele wereld aan. Er zijn veel klassieke gitaarmeesters. Oudere generaties zoals de Romero-familie, Baruike, Fisker, Sharon Espin, Losangeles Quartet, David Tannam, David Starr David Russell, enz., De jongere generatie is meer zegevierende opsomming, enzovoort. In China zijn er echter enkele zeer goede mensen die ook zijn geëmigreerd naar Groot-Brittannië en de Verenigde Staten. Ik weet niet dat ze niet terugkomen. Er zijn steeds meer uitstekende binnenlandse jonge artiesten, maar er is nog geen geschikte richting en ontwikkeling gevonden.
Ten derde, klassieke gitaarcreatie. De Verenigde Staten bezetten nog steeds de absolute superioriteit. Het aantal componisten, het aantal werken kan geen nauwkeurige statistieken zijn, maar er kan een grove vergelijking zijn. Van de klassieke gitaardrackdatabase http://www.sheerpluck.de/index.php queryresultaten was het aantal klassieke gitaarwerken in de Verenigde Staten 7590, terwijl China slechts 144 is, minder dan de fractie van de Verenigde Staten. En gebaseerd op de verschillen tussen Chinese en westerse muziek en cultuur, is het bijna onmogelijk voor Chinese klassieke gitaar om de Verenigde Staten in te halen en in te halen.
Ten vierde, klassiek gitaaronderwijs. Vanuit het huidige perspectief, gebaseerd op de populatiesuperioriteit in China, hebben tientallen hogescholen en universiteiten en kunstacademies het klassieke gitaarvak geopend, een grote inhaaltrend in de Verenigde Staten. Echter, te oordelen naar de kwaliteit van het onderwijs, zijn de twee landen niet een orde van grootte, beroemde leraren verzamelden zich in het team. Natuurlijk, met de inspanningen van professor Chen Zhi en zijn favoriete studenten, hebben steeds meer wereldkampioenen les gekregen van China. We moeten niet in de verleiding komen om onszelf met dit project te vergelijken.Ten vijfde, klassieke gitaarcultuur. Volgens de publicatie en distributie van boeken, audiovisuele werken en aanverwante literaire en artistieke werken, is het aantal Chinese klassieke gitaristen wat betreft lesmateriaal en scores aanzienlijk, moet de kwaliteit worden verbeterd en is er een grote kloof tussen tijdschriften en tijdschriften. monografieën (in de Verenigde Staten, Soundboard en het tijdschrift Klassieke Gitaar als voorbeeld); bij de distributie van platen en dvd's kan hetzelfde niet worden gezegd voor zowel China als de Verenigde Staten. In termen van het klassieke gitaarfestival en wedstrijden neemt het aantal Chinees-Amerikaanse verschillen af, maar de kwaliteit moet worden verbeterd. In
Vorige : Als we de gitaar spelen, kunnen we dit doen
